Het waren drukke weken in september en oktober. Het najaarsseizoen is volledig losgebarsten. In de afgelopen vijf weken zagen maar liefst vijf MBLA-boeken het licht.
Stephanie Goossens maakte een boek over haar praktijk als traumatherapeut. Hoe maakt je met behulp van de vooroudercirkel in zeven stappen je gezin weerbaar bij tegenslag uit het verleden en gebruik je dat als basis voor de toekomst bij uitdagende gezinssituaties. Wat Ik Aan Mijn Kinderen Wil Doorgeven moest worden herdrukt nog voor verschijning!
In De Hedelse Afpersingszaak van Yelle Tieleman gaat het over cocaïne, ongekende terreur en de ontwrichtende macht van criminelen. Zijn boek baseerde hij op duizenden pagina’s strafdossiers, vele gesprekken met slachtoffers, advocaten, bronnen uit de onderwereld. Het spannend geschreven boek over een cokevangst en de daaropvolgende afpersing is na verschijnen al drie keer herdrukt en staat hoog genoteerd in de Bestseller 60.
Laurens Verhagen richtte met Heen. Verslag van een kort leven in het nu een monument op voor zijn overleden zoon Boris. Boris is door een genetisch defect in zijn ontwikkeling altijd achtergebleven bij leeftijdsgenoot en ontwikkelde zich op volstrekt eigen wijze, tot hij plotseling overleed. In dit boek laat Verhagen zien wat de waarde is van het leven de betekenis van de dood. Daarbij probeert hij houvast te vinden in literatuur, muziek en filosofie.
Rosanne Kropman werkte jaren aan haar boek Het Donkerste Donker. Een Geschiedenis van Sobibor. Haar boek werpt nieuw licht op het mysterie dat vernietigingskamp Sobibor tot op de dag van vandaag is. ‘Om onze vrijheid op waarde te schatten, is het af en toe nodig om in een onpeilbaar diepe afgrond te turen. Lees daarom dit boek.’ volgens Erik Simt.
Charlotte Boström vroeg zich af Waarom Zweedse Vrouwen niet Gratis Werken (en wat wij daarvan kunnen leren). ‘Boström prikt overtuigend het Nederlandse én Zweedse zelfbeeld door, en benadert emancipatie zoals het zou moeten: als een economisch vraagstuk.’ Aldus Sander Schimmelpenninck.